بادخیزترین شهرهای جهان
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۶۳۵۵۴
بعضی از مناطق جهان به علت موقعیت جغرافیایی میزبان شدیدترین بادهای جهان هستند. باکو در آذربایجان و ولینگتون در نیوزلند از جمله شهرهای بادخیز جهان شناخته می‌شوند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بادخیزترین شهرهای سیاره زمین بر اساس سرعت باد تعیین می‌شوند. اگرچه صفت «بادی» تعریفی مبهمی دارد، اما مکان‌هایی که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود همگی به دلیل داشتن باد همیشگی شهرت دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
باکو پایتخت آذربایجان و بزرگترین کلانشهر حوزه دریای خزر و منطقه قفقاز است. این شهر به دلیل وزش بادهای شدیدش معروف است و به همین علت به شهر بادها نیز شناخته می‌شود. حتی در زمان‌های باستان، نام «بادکوبه» به این منطقه داده شده بوده زیرا آن چنان وزش باد زیاده بوده که گویی به شهر ضربه می‌زده است. سرعت باد در این شهر از ژوئن تا آوریل به طور متوسط بیش از ۱۱ مایل در ساعت است. وضعیت هوایی باکو ناشی از بادهای سردی است که از دریای خزر بلند می‌شود و می‌تواند به شدت تندباد برسد. باکو به‌رغم داشتن بادهای سردی که ممکن است بیشتر در طول زمستان بوزند، الگوهای آب و هوایی مطبوعی دارد.
شهر گروسان در جنوب فرانسه تحت تأثیر بادهای شدید معروف به «Tramontane» قرار دارد. بسیاری از روزهای بادی در گروسان ناشی از بادهای ترامونتانی است که از شمال غربی می‌وزد و بادها نیز باعث سردی فصلی می‌شوند. برای ۳۰۰ روز از سال، سرعت باد به میزان متوسط ۱۱.۲ مایل در ساعت یا بیشتر است. تابستان‌های گروسان کوتاه، گرم، خشک و عمدتاً صاف است، در حالی که زمستان‌ها سرد، طولانی، بادی و نیمه‌ابری است. درجه حرارت در گروسان به طور معمول از ۳۹ درجه فارنهایت تا ۸۳ درجه فارنهایت در طول سال متغیر است و دما به ندرت به زیر ۳۰ درجه فارنهایت یا بالاتر از ۹۰ درجه فارنهایت می‌رسد.
یکی از بادخیزترین شهرهای جهان، سنت‌جانز، از نظر رکوردهای جوی از همه شهرهای دیگر کانادا پیشی گرفته است. این شهر به دلیل میانگین سرعت باد سالانه بیش از ۱۳ مایل در ساعت و تندبادهای بیش از ۳۰ مایل در ساعت که در حدود ۵۰ روز از سال ثبت می‌شوند، نام «بادی‌ترین شهر کانادا» را به خود اختصاص داده است.
سنت جانز مه آلوده‌ترین (۱۲۴ روز)، برفی‌ترین، مرطوب‌ترین (۱۵۱۴ میلی متر یا ۵۹.۶ اینچ) و ابری‌ترین شهر کانادا با تنها ۱۴۹۷ ساعت آفتابی است. با این حال، یک مزیت قابل توجه دارد: زمستان‌های آن بسیار معتدل است اما سرمای باد می‌تواند در زمستان مشکل ساز باشد.
پونتا آرناس واقع در منطقه پاتاگونیا آمریکای جنوبی سرعت باد متوسطی معادل ۱۴.۵ مایل در ساعت دارد و به همین دلیل در فهرست بادخیزترین مناطق جهان قرار می‌گیرد. این منطقه بادی‌ترین شهر شیلی و یکی از معدود شهرهایی است که مستقیماً تحت تأثیر تخریب لایه ازن قرار گرفته است. پونتا آرناس به دلیل نزدیکی به ساحل آب و هوای مطبوعی دارد و به عنوان دروازه قطب جنوب شناخته می‌شود و یکی از جنوبی‌ترین بنادر جهان است. با این حال، از آنجایی که در این منطقه باد بسیار می‌وزد، مقامات بین برخی از ساختمان‌ها طناب‌هایی وصل کرده‌اند تا ساکنان هنگام شدیدترین تندبادها بتوانند آن‌ها را بگیرند و تردد کنند. پونتا آرناس اولین شهر بزرگ جهان است که از سال ۱۹۸۶ به طور مستقیم تحت تأثیر تخریب لایه ازن قرار دارد و به همین دلیل ساکنان آن دائماً در معرض نور UV هستند که می‌تواند بسیار مضر باشد.
بسیاری از بادخیزترین شهرهای ایالات متحده در غرب میانه واقع شده‌اند. در حالی که شهرهای زیادی در ایالت‌های مختلف میانه غرب با وزش باد شدید وجود دارد اما دوج سیتی بیشترین باد منطقه را دارد. وزش باد کانزاس به دلیل وسعت بی‌نظیر دشت‌های بزرگ، به‌ویژه در جنوب غربی، تشدید می‌شود. عمده تندبادهایی که از سوی کوه‌های راکی می‌وزند، در این منطقه رخ می‌دهد. سرعت باد در دوج‌سیتی ۱۵ مایل در ساعت است، با این حال، چنین سرعت بادی در مقایسه با میزان حداکثر ماهانه در دوج سیتی مقدرا زیادی نیست. وزش باد با سرعت ۴۴ مایل در ساعت حتی در نوامبر، آرام‌ترین ماه شهر، نیز ثبت شده است.
ولینگتون، نیوزلند، که اغلب به عنوان «جنوبی‌ترین پایتخت جهان» شناخته می‌شود، بادخیزترین شهر جهان است که سرعت باد سالانه آن تقریباً ۱۶ مایل در ساعت است. از آنجایی که شهر در ۴۰ تا ۵۰ درجه جنوب خط استوا قرار دارد، بادهای آن به «چهل خروشان» معروف است. میانگین سالانه از ۵.۵ تا ۱۱.۵ مایل در ساعت روی زمین متغیر است، با این وجود، کوه کائوکائو میانگین سرعت ۲۷.۳ مایل در ساعت را نیز ثبت کرده است. بزرگترین طوفان ثبت‌شده در ولینگتون با ۱۲۵ مایل در ساعت ثبت شده است.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: باد انرژی باد شهرهای جهان انرژی بادی انرژی تجدیدپذیر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق درجه فارنهایت ۵ مایل در ساعت سرعت باد ترین شهر وزش باد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۶۳۵۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین اداره و قوانین راهنمایی و رانندگی؛ سرعت بالای ۱۵ کیلومتر در ساعت ممنوع!
اولین آیین‌نامه رانندگی در زمان «وستد» تهیه و تنظیم شد. آن‌ها به تربیت علمی افسران و افراد شهربانی پرداختند و بعد از آن امور انتظامی تهران را بین ۱۰ کلانتری تقسیم کردند. وستداهل خود ریاست نظمیه را به عهده گرفت و برگداهل ریاست آگاهی و وارفاس هم رئیس پلیس شد.
به گزارش همشهری آنلاین، در ادامه این راه در سال ۱۳۰۰ در اداره پلیس شعبه‌ای به نام شعبه «آلات ناقله» در خیابان باب همایون دایر شد که با ۱۰ مامور که از بین پاسبان‌ها انتخاب شده بودند کار کنترل عبور و مرور اتومبیل‌ها را به عهده گرفتند. علامت مشخصه آن‌ها هم بازوبند سفیدی بود که به بازوی چپ خود می‌بستند.
ریاست این شعبه به شخصی به نام فتح الله‌خان بهنام واگذار شد و او اولین رئیس راهنمایی و رانندگی محسوب می‌شد و درجه نایب اولی یعنی ستوان‌یکم داشت. اما اولین افسر آزمایش رانندگی که نام و امضایش به زبان فرانسه پای اوراق رانندگان زمان قاجاریه وجود دارد شخصی به نام «مسیو کلین» بود و بعد از او این سمت به ناصرخان انشاء، اولین متخصص نظمیه، محول شد.
ترجمه، تنظیم نظام‌نامه و آیین‌نامه که راننده هنگام روز در شهر و اماکن پرجمعیت ضمن حرکت از سمت راست باید با سرعت ۱۵ کیلومتر در ساعت و در خارج شهر ۲۵ کیلومتر در ساعت و شب‌ها با سرعت ساعتی ۱۰ کیلومتر براند و یا اینکه در موقع نزدیک شدن به حیوانات از قبیل اسب و قاطر که طبعاً از صدای ماشین وحشت دارند از سرعت اتومبیل خود بکاهند و آرام حرکت کنند تا باعث وحشت و رم کردن حیوانات نشوند، از جمله قوانینی بود که او تنظیم کرده است.
تهرانی‌ها، حدود ۲۳ مرداد ۱۳۰۵ خبری خواندند در روزنامه‌های آن دوره، که در متنش آمده بود، با توجه به دستورات آقای رئیس نظمیه و تأکیدات بلدیه‌چی «بوذرجمهری» مأمورینی در شهر گماشته شده تا از تصادفات و تخلفات شوفر‌ها جلوگیری شود.
اوایل خرداد سال ۱۳۰۷، شوفر‌ها با انتشار اطلاعیه از طرف اداره کل تشکیلات نظمیه مملکتی با این متن «به خاطر مخاطرات متصوره و حسن تنظیم ایاب و ذهاب وسایل نقلیه تابلو‌های راهنما از طرف این اداره در گوشه و کنار معابر نصب می‌شود. شوفر‌ها هم باید بروند نظمیه و قوانین و اسلوب عبور و مرور را بخوانند تا زمانی که قوانین و نظام‌نامه تدوین شود و بتوانند بروند شعبه تأمین عبور و مرور در میدان سپه که دفترچه را بخرند و اطلاعات کسب کنند.»
داوطلبان دفترچه نظام‌نامه را خریدند و خواندند. ۲ سال بعد، اواخر دی ماه، وقتی تعداد اتول‌ها آن‌قدر زیاد شد که آدم‌ها در روزنامه گلایه بنویسند از تعدادشان، مقررات جدیدی در ۳۲ ماده تنظیم شد. در این قوانین آمده بود که باید اوراق ۴ گانه، یعنی تصدیق نظمیه، مالکیت، مالیات و معاینه اگر تاکسی است، همیشه همراه شوفر باشد. پلاک ماشین با روشنایی عقب ماشین روشن شود و در عین حال چراغ نور قرمز پشتی و ۲ چراغ جلو، بعد از غروب آفتاب روشن باشند. صدای بوق‌شان هم تا ۱۰۰ متر دورتر شنیده شود.
در سال ۱۳۴۷ پلیس راه ژاندارمری در تهران تاسیس شد و سال ۱۳۵۳ امور راهنمایی و رانندگی تهران طبق قانون به شهرداری واگذار و در نهایت ۱۲ فروردین ۱۳۷۰ نیرو‌های انتظامی سازمان راهنمایی و رانندگی، پلیس راه و ژاندارمری با یکدیگر ادغام شدند و معاونت راهنمایی رانندگی و حمل و نقل ناجا شکل گرفت.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟